streiten czasownik streitet, stritt, hat gestritten walczyć, toczyć bój; sich streiten kłócić się, spierać się, sprzeczać się; wenn zwei sich streiten, freut sich der dritte gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta; für etwas streiten walczyć o coś; sich um etwas/über etwas streiten kłócić się o coś, spierać się o coś |
zerstreiten czasownik zerstreitet, zerstritt, hat zerstritten; sich zerstreiten poróżnić się, sprzeczać się, kłócić się über etwas na tle czegoś |
zanken czasownik zankt, zankte, hat gezankt; sich zanken kłócić się, sprzeczać się |
kabbeln czasownik kabbelt, kabbelte, hat gekabbelt; sich kabbeln pot. kłócić się, sprzeczać się |
zoffen czasownik zofft, zoffte, hat gezofft; sich zoffen pot. kłócić się, sprzeczać się |
hadern czasownik hadert, haderte, hat gehadert sprzeczać się |
Zaproponuj hasło |
Podgląd propozycji |
Oceń Słownik |
Quiz - rodzajniki |
Odmiana czasowników |
Polityka prywatności i zasady korzystania
Ostatnia modyfikacja bazy wyrazów: 08-10-2024 11:58
Wesprzyj Słownik, przekaż datek autorowi!